Tijdens de onthaaldag kregen de studenten van de nieuwe lichting de kans om op een informele manier hun eerste dag op de universiteit te doorbrengen. Het programma liet toe om hun nieuwe habitat te ontdekken en kennis te maken met hun jaargenoten.
De eerste Bachelors werden in de voormiddag verwelkomd door de vakgroep voorzitter die een kort overzicht gaf van het onderwijstraject en nadien het woord liet aan enkele proffen die elk hun discipline verder toelichtten. Nadien heette ook de decaan de nieuwe studenten welkom en kwam het verhaal van zijn ontmoeting met De Loeiende Koe naar boven. Een onverwachte confrontatie met het beeld van de koe in de inkomhal. Om toch maar aan te tonen dat de Koe zich niet liet beperken tot de zolders van de Plateau. Deze reeks aan toespraken werden afgesloten door de studentenverenigingen. Eerst stelde de overkoepelende vereniging der ingenieurs, namelijk de VTK, zich voor en nadien werden de studenten omarmd voor DLK, zie zich inzet voor alle ingenieur-architecten.
De Loeiende Koe leidde de nieuwe kalfjes eerst rond in hun nieuwe thuis, een reeks aan monologen maakte plaats voor dialoog. Tijdens de rondgang werd haltgehouden in verschillende ateliers. Ze maakten onder andere kennis met het plotkot, de foamcutters en de huisregels van de koe. Ze kregen ook de kans om een blik te werpen op enkele werken die werden uitgestald in kader van de eindejaarstentoonstelling. Zo kregen ze een kans om in te schatten wat hun te wachten stond en konden ze hun prangende vragen stellen aan DLK-leden die voor hen klaarstonden. Is het waar dat de begeleiders heel kritisch zijn, moeten jullie veel nachtjes doorwerken, is ontwerpen moeilijk, …
In de namiddag zou DLK de nieuwe studenten kennis laten maken met Gent en zijn architectuur, maar niet voordat er werd geluncht in het studentenrestaurant De Brug. Want de gerechten van mama zouden plaats moeten maken voor de maaltijden van deze voedselfabriek. Tijdens de stadswandeling werden de belangrijkste oriënteringspunten getoond voor de nieuwe archies. Namelijk waar ze hun maquettemateriaal konden kopen, waar de beste koffie werd geserveerd en waar ze na een lange dag in het atelier iets konden drinken met hun lotgenoten. Eens terug in de thuisbasis kregen de architecten in spe de kans om hun cursussen en tekenmateriaal aan te schaffen. De groep was ondertussen samengeklit en ze vertrokken allen als een volwaardige lid van de Koe.
